vrijdag 7 augustus 2015
| Afstand (km) | 23 km | |||
| Afstand (tijd) | 5.5 uur | |||
| Stijging / Daling | 240m / 200m | |||
| Verhard / Onverhard | 55% / 45% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 38° 1 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Alsof het gisteren nog niet warm genoeg was zou het vandaag nog net iets warmer moeten worden. Het liefst zouden we dus héél vroeg vertrekken, maar helaas kunnen we geen ontbijt regelen vroeger dan 7 uur. En aangezien er tussen Tarquimpol en Gondrexange niets ligt met enige voorzieningen zijn we aangewezen op het hotel om enige brandstof binnen te krijgen. Dus ontbijt om 7 uur, en dat wordt natuurlijk wat later, en dan zijn we eindelijk weer op weg om 8 uur.
Volgens de kaart moeten we simpelweg de asfaltweg volgen tot Assenoncourt, maar er is een routewijziging die ons over onverharde wegen rond Assenoncourt brengt. Prima, en goed aangegeven deze keer! Na het dorp lopen we het bos in over een redelijk breed pad dat behoorlijk wat schaduw heeft, en dat komt goed uit want het is nog niet eens halverwege de ochtend en de temperatuur loopt al richting de 30 graden. In het bos moeten we ineens scherp naar rechts in wat niet echt een pad lijkt. Het is meer een open plek met het gras tot kniehoogte, maar aangezien er wel een platgetreden pad door het gras loopt zal het wel goed zijn. Dat gevoel duurt ongeveer 50m als er een boom over het pad ligt waar overheen geklauterd moet worden, en dan nog een boom, en dan een hele bos kreupelhout. Er is nauwelijks door te komen en een pad of zelfs iets van een boomvrije gang is al lang niet meer zichtbaar. Ergens op 1 boom aan de linkerkant zien we een bijna vervaagde wit-rode aanduiding, maar voor de rest kunnen we ons nauwelijks voorstellen dat we goed zitten. Volgens de kaart moeten we echter naar het west-zuidwesten totdat we het bos uitlopen, en volgens de GPS gaan we naar het west-zuidwesten richting de rand van het bos. Maar niettemin kost het ons veel tijd en veel zoekwerk om fatsoenlijk door alle bomen heen te komen totdat er zich weer een pad begint te vormen en we het bos uitlopen. Aan de rand van het bos staat weer een GR5 bordje, dus we zitten wel degelijk goed. Vanaf hier naar Fribourg is maar een klein stukje en in Fribourg besluiten we op de trappen van de kerk even te stoppen voor wat drinken en eten en om weer de voeten en sokken te drogen. Er is verder niks in Fribourg dus we lopen na 10-15 minuten verder. Vanaf hier gaat het een stuk verhard: eerst omhoog door Fribourg en het dorp uit, en dan een stukje na het hoogste punt rechtsaf een steenslagweg op. Deze weg wordt door de lokals als afsteek gebruikt, want een paar keer passeert onze een auto met hoge snelheid ons achterlatend in een stofwolk. We lopen achterlangs Les Bachats, een villawijk die bij Rhodes hoort, en steken 2 zijarmen van het Étang du Stock over. In tegenstelling tot wat de kaart zegt blijven we niet rechtdoor over de Tranchée des Bachats lopen, maar slaan we rechtsaf de Tranchée des Brainches op en verderop linksaf de Tranchée de Diane-Capelle. Maar uiteindelijk lopen we het bos uit en volgt er nog een klimmetje langs een zigeunerkampje aan de linkerkant naar de brug over het Canal des Houillères de la Sarre. Meteen over het kanaal moeten we links naar beneden om dan via het fietspad het kanaal te volgen naar Gondrexange. Het eerste stuk hebben we nog wel wat schaduw op het fietspad (waar we overigens in 6 km geen enkele fietser hebben gezien, maar gezien de temperatuur is dat nog niet zo gek) maar nadat we onder de D955 zijn doorgegaan ligt het pad voor het grootste deel in de zon. Rechts hebben we het Étang de Gondrexange, maar door de hoge dijk tussen het kanaal en het meer zien we daar niks van. Verderop hebben we zelfs aan weerskanten van het kanaal het meer, en aan weerskanten zien we alleen de dijk. Waar het kanaal uitkomt in het Marne-Rijnkanaal moeten we met een stalen brug over het kanaal om aan de andere kant verder te lopen. De railing van de brug is loeiheet en niet vast te pakken, dus we stommelen wat onhandig omhoog en naar beneden. Bij de eerstvolgende boom houden we een korte rustpauze omdat Lupita de warmte slecht trekt. Maar na een minuut of 10 gaat het beter en lopen we de laatste hete kilometers naar Gondrexange. We hadden de auto bij de camping gezet, waar ook de toeristeninformatie is. En waar ze koude frisdrank en waterijsjes verkopen. Dus hop, eerst een koud blikje drinken naar binnen en dan nog een waterijsje. Nou kunnen we weer verder...dat wil zeggen, met de auto terug naar Vic waar we nog een nachtje zullen slapen alvorens morgen de tent te verplaatsen naar Abreschviller. |
  |
|||
|
|
||||
Download track TarGon.gpx